ارتباط رهیافتهای یادگیری با ترجیحات آموزشی دانشجویان

دانشجویان به طرق مختلف مطلب مورد یادگیری را پردازش و درک می‎کنند. رهیافت یک نظریه هدفدار است که نشان می دهد دانشجو چگونه مطالب درسی را یاد می گیرد. یادگیرنده با توجه به نیازهای محیط و اهداف شخصی رهیافت خود را انتخاب می کند. بعضی از دانشجویان مفاهیم جدید را با دقت بررسی و بر نکات اصلی تمرکز می کنند تا بتوانند معنی مطلب را بفهمند (رهیافت عمیق)، بعضی دیگر اطلاعات را به صورت غیرفعال دریافت می کنند، به بخشهای یادگیری به صورت جداگانه می نگرند و مطالب را حفظ می کنند (رهیافت سطحی) و برخی دیگر برای یادگیری برنامه ریزی می کنند، از راهبردهایی استفاده می کنند که بتوانند اطلاعات را درک و تنظیم کنند و نسبت به نیازهای ارزیابی حساس هستند (رهیافت کسب موفقیت). هدف اصلی این پژوهش پیدا کردن رهیافتهای یادگیری دانشجویان است. هدف دوم پیدا کردن ارتباط رهیافتهای یادگیری دانشجویان و ترجیحات آموزشی آنان است.    در این پژوهش 135 دانشجوی دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی (85 دختر و 53 پسر) با میانگین سنی 57/19 در دروس میکروبیولوژی، ژنتیک و انگل شناسی شرکت کردند. روش تحلیل داده ها تحلیل عاملی، روش استخراج حداکثر درستنمایی و روش چرخش واریمکس با استفاده از برنامه spss بود. سه عامل رهیافت سطحی، رهیافت کسب موفقیت و رهیافت عمیق با ارزشهای ویژۀ « بیش از یک» استخراج شد. متغیرهای در برگیرنده هر عامل با یکدیگر سازگاری درونی داشتند (8/0> α). دو آزمون تحلیل عاملی و همبستگی پیرسون ارتباط آماری مثبت و معنی دار بین رهیافت عمیق و رهیافت کسب موفقیت با ترجیح برای درک مطلب و رهیافت سطحی با ترجیح برای ارائه مجدد اطلاعات را نشان داد. در این پژوهش عوامل محیطی نیز که یادگیری عمیق را تشویق می کند، مورد بحث قرار گرفته است.